.jpg)
باتشکر صمیمانه از شما عزیزان و استادان، پژوهشگران، دانش وران و دانشجویان ارجمند که در فراهم آوری مقدمات همایش ملی "اخلاق و فرهنگ شهرنشینی" با عنوان یک واقعه علمی همکاری قابل ستایش انجام داشته اید باتوجه به شرایط اخیر و جاری جامعه در اثر فراگیر شدن ویروس کووید 19 و با آرزوی سلامتی همه انسانها و بویژه هموطنان گرامی ، تصمیماتی که توسط شورای سیاستگذاری و علمی همایش اتخاذ گردیده است جهت استحضار و استمرار همکاری های ارزشمند تان اعلام می گردد:
پژوهشگران و علاقه مندان محترم همایش اخلاق و فرهنگ شهرنشینی؛ بدین‌وسیله به استحضار می‌رساند با توجه شرایط حال حاضر جامعه و مصوبه جلسه شورای سیاستگذاری همایش اخلاق و فرهنگ شهرنشینی، امکان برگزاری همایش در تاریخ‌های اعلام شده وجود ندارد؛ زمان و نحوه برگزاری متعاقبا در روزهای آتی اعلام خواهد شد. با آرزوی موفقیت و بهروزی دبیرخانه همایش اخلاق و فرهنگ شهرنشینی
به اطلاع پژوهشگران علاقمند به شرکت در همایش اخلاق و فرهنگ شهرنشینی می رساند، بنا به در خواست های برخی متقاضیان و نویسندگان محترم، دبیرخانه همایش مهلت ارسال مقالات کنفرانس را تا 15 خرداد ماه تمدید نموده است. از پژوهشگرانی که تاکنون موفق به ارسال مقاله نشده اند، دعوت می شود مقالات خود را حداکثر تا تاریخ مذکور از طریق سایت همایش ارسال نمایند.
فرشاد مؤمنی در گفت‌وگو با دبیرخانه کنفرانس اخلاق و فرهنگ شهرنشینی: زایل شدن اخلاق حرفهای، بزرگترین عارضۀ دست‌آموز کردنِ تشکل‌های صنفی و مدنی/ فساد پدیده‌ای فرارشته ای/ مطالبه عمومی اخلاق حرفهای، یک رکن برون‌رفت از چالش‌ها/ توزیع رانت، کانون اصلی خصوصی‌سازی در ایران/ اساس بقای مناسبات رانتی عدم شفافیت است "ما به همان اندازه که با بحرانِ فرسایش اخلاقی روبرو هستیم، با بحران‌های کارآمدی، مشروعیت و ده‌ها بحران کوچک و بزرگ دیگر هم روبرو هستیم. وقتی یک نظام قاعده‌گذاری رانتی از طریق آزادسازی افراطیِ وارادت، فرصت‌های شغلی خود را به دیگران تقدیم میکند، هویتِ مردم خود و اعتماد به نفس، احساس تعلق به محیط، احساس مفید بودن و انگیزۀ مفید بودنِ آنها را قربانی میکند. چیزی که خصوصی‌سازی را به فساد و رانت متصل میکند، این است که در چهارچوب اقتصاد سیاسیِ رانتی، اساسِ بقای مناسباتِ رانتی عدم شفافیت است. شیوۀ خصوصی‌سازی در ایران یکی از بدترین شیوه‌های اهانت به مردم و باورهای آنها، و در یک کلام، تعرض به حقوق آنها محسوب میشود." آنچه خواندید بخشی از سخنان فرشاد مومنی، اقتصاددان و استاد دانشگاه علامه طباطبایی با دبیرخانه کنفرانس اخلاق و فرهنگ شهرنشینی است؛ مومنی در این گفت‌وگوی مفصل، فساد را پدیده‌ای چند وجهی خوانده است و پس از برشماری برخی از ویژگی‌های مهم آن بر موارد دیگری از جمله آثار مخرب سیاست‌های تورم‌زا، بحران کارآمدی، اقتصاد سیاسی رانتی، نظام قاعده‌گذاری در ایران، آسیب‌های دست‌آموز کردن تشکل‌های صنفی و مدنی و ... انگشت گذاشته و نقش و نسبت اخلاق حرفهای در پیشگیری از این کژکارکردی‌ها را مورد توجه قرار داده است.
همراهان گرامی همایش اخلاق و فرهنگ شهرنشینی با توجه به شیوع ویروس کرونا، دبیرخانه همایش روزهای یکشنبه و دوشنبه به صورت حضوری فعال خواهد بود. و روزهای شنبه، سه‌شنبه و چهارشنبه دورکار به فعالیت خود ادامه خواهد داد. دبیرخانه از طریق شماره تلفن همراه، ایمیل و شبکه‌های اجتماعی ( تلگرام و اینستاگرام) پاسخگوی شما عزیزان هستند.
دبیرخانه همایش اخلاق و فرهنگ شهرنشینی با تشکر از اساتید، پژوهشگران و دانشجویان محترم که با ارسال چکیده مقالات در این رویداد علمی مشارکت نموده اند؛ ضمن عرض پوزش در خصوص اختلالات سیستمی بوجود آمده، بدین وسیله اعلام میدارد هم اکنون کاربران محترم که چکیده مقالات ایشان مورد تایید قرار گرفته اند جهت بارگذاری متن مقاله کامل میتوانند به منوی کاربری خویش مراجعه نموده و اقدامات لازم را انجام دهند. در صورت بروز مشکل میتوانید با شماره 6694641-021 و یا از طریق آدرس ایمیل همایش ethics.urbanization@gmail.com ارتباط حاصل نمایند.
اخلاق عمومی ما سقوط کرده است/ در کلانشهرها با پدیده «بیچهرگی» مواجهیم/ معماری، وجه عمومیِ کنترل‌کنندۀ عدم‌تعادل رفتار در شهر/ نابرابری فضایی در تهران، ناشی از فقدان نظام برنامهریزی دارای عدالتِ فضایی است "در تهران ما با یک آشوب روبرو هستیم. این آشوب هم اضطراب به وجود میآورد، هم به‌نوعی اختلاط بین فهم و ادراک و رفتار ایجاد میکند. ما در کلانشهرها با پدیدۀ «بیچهرگی» روبرو هستیم، این امر باعث میشود که امکانِ بروز خطا، بدونِ آنکه کنترل اجتماعی وجود داشته باشد، به‌وجود آید. نسبت مستقیمی بین عناصر زیبایی‌شناسی با رفتار افراد در درون یک شهر وجود دارد. بزرگترین خطایی که شاید امروزه در کشور ما رخ میدهد، این است که ما کلانشهرها را از حریم آنها جدا میدانیم. این حد از شکاف و این سطح نازل خدماتی که در پیرامون تهران وجود دارد، به‌طور دائمی زنجیرهای از آسیبها را تولید میکند. ما قائل به وجود نظم فضایی و عدالت فضایی در تهران نیستیم و آن ناشی از این تفکر است که اگر در تهران کسی ثروتمند است، پس هرطور دلش بخواهد میتواند آن را هزینه نماید. نظامهای مدیریتی ما بر اساس میزان ثروت افراد از انعطافهای زیادی برخوردار هستند. در نظام برنامهریزی همه باید تابع قانون باشند اما در کشور ما، قانون از قدرت و ثروت تبعیت مینماید. اخلاق عمومی خیلی سقوط کرده است که بخشی از آن ناشی از این است که مذهب به‌عنوان اصلیترین تنظیم کنندۀ درونی رفتار افراد، به شدت ضعیف شده است. وقتی بی‌عدالتی در جامعه شیوع پیدا میکند، چیزی به اسم منافع عمومی به‌تدریج گُم میشود یا آنقدر بیمعنا میشود که افراد به سمت حاکمیت منافع شخصیشان میروند. دو اخلاق عمومی و حرفهای، یک مجموعۀ به‌هم پیوسته هستند و وقتی اخلاق عمومی آسیب ببیند، اخلاق حرفهای هم دچار آسیب میشود." آنچه خواندید، بخشی از گفته‌های ابوالحسن ریاضی، دکترای جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی و مدیرعامل موسسه همشهری در گفت‌وگو با دبیرخانه انجمن بین‌المللی اخلاق در علوم و فناوری است. ریاضی در این گفت‌وگوی مبسوط و مفصل که به بهانه برگزاری "همایش اخلاق و فرهنگ شهرنشینی" انجام شد به موارد مختلفی در این حوزه پرداخته است.
استاد ارجمند جناب آقای دکتر هادی خانیکی، با نهایت تأسف و تأثر و از صمیم قلب درگذشت مادر گرامی شما را تسلیت عرض نموده و علو درجات ایشان را از درگاه الهی مسئلت داریم. امید است خداوند کلیه اعضای خانواده و به ویژه جنابعالی را صبر و اجر عطا نماید. مصطفی معین- رئیس همایش؛ میرطاهر موسوی- دبیر علمی؛ معصومه معارف وند- دبیر اجرایی؛ لیلا مظفری- مدیر هماهنگی و دبیرخانه همایش اخلاق و فرهنگ شهرنشینی
به اطلاع پژوهشگران علاقمند به شرکت در همایش اخلاق و فرهنگ شهرنشینی می رساند، بنا به در خواست های برخی متقاضیان و نویسندگان محترم، دبیرخانه همایش مهلت ارسال چکیده مقالات کنفرانس را تا 15 بهمن ماه تمدید نموده است. از پژوهشگرانی که تاکنون موفق به ارسال چیکده مقاله نشده اند، دعوت می شود چکیده مقالات خود را حداکثر تا تاریخ مذکور از طریق سایت همایش ارسال نمایند.
تنوع فرهنگی یک خصیصۀ جالب و جذاب برای شهر است؛ یکی از عوامل مهم برای ایمنیِ شهر، کار داوطلبانه است و کار داوطلبانه یک بنیانِ اخلاقیِ مهم دارد؛ اگر ما قبول کنیم که شهر، کلانشهر یا مادرشهرهای امروزی از جماعت‌های خاص تشکیل شده‌اند، دیگر نمی‌توانیم دستور اخلاقیِ یک جماعت خاص را برای کل جماعت‌ها تجویز کنیم؛ مدرنیته همراه با خود مسائل خوب و بد مختلفی میآورد که یکی از آنها همین تنوع و تکثر است و نمی‌توانیم این تنوع و تکثر را سرکوب کنیم؛ دنیای امروز، دنیای سکون و رخوت و توقف نیست، بلکه دنیای جلو رفتن، خلاقیت و نوآوری است و ما باید قبول کنیم که این نوآوری از تنوع و اختلاف و تکثر بدست می‌آید؛ معمولا سیاست، حوزه‌های مختلف اخلاقی را مورد سواستفاده قرار میدهد و این در حالی است که اخلاق باید فراتر از سیاست و مسلط بر آن باشد و اگر قرار باشد که اخلاق مسلط بر سیاست باشد، پس باید حوزۀ استقلال داشته باشد؛ مسأله این است که ما یک مبنای اخلاقی می خواهیم و این از بطن جماعت ها و گفتگوهای افقی بیرون می آید، نه از درون تک گویی های عمودی.
